Toerist, filmster, model, lerares, vrijwillgster
Door: Denise
Blijf op de hoogte en volg Denise
15 Juni 2014 | China, Yulin
Foto's komen later! Zit nu op een andere computer
De titel zegt het al, ik heb afgelopen 2 weken veel dingen gedaan!
In het weekend van 1 juni ben ik met Julia, de amerikaanse student, naar Yan’an geweest. Een plaats wat ze hier een county noemen van Yulin. We gingen met de trein, in totaal 3,5 uur voor 41 CYN = ongeveer €5 om daar als toerist rond te hangen J We hebben daar de geschiedenis gezien van Mao Zedong, die veel heeft veranderd in China in de jaren dat hij de leiding had, vooral de Grote Sprong Voorwaarts, vanaf 1958, zoals dat wordt genoemd zorgde voor vele veranderingen in China. – zie meer http://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_Sprong_Voorwaarts
Ook hebben we een berg beklommen en hebben we de 10.000 Buddha grot gezien. We waren daar naar op zoek en achteraf besefte we eigenlijk pas dat we er al waren geweest toen we de foto’s bekeken. ’s Avonds hebben we ook lekker door het centrum geslenterd en grappige spulletjes gekocht in hele aparte winkeltjes :p In de ochtend hebben we lekker chinees ontbeten, vooral de Baozi met aardappel en kool was echt superlekker (soort BaoPao broodje maar dan veel kleiner en veeeeel lekkerder J!! )
We wilden ook nog graag naar de watervallen alleen was dat helaas ver weg uit de stad en we hadden maar 2 dagen dus dat werd m niet. De tweede ochtend hebben we lekker een relaxte ochtend gehad en hebben we kussengevecht gehouden op de Kang = is een typisch Chinees bed, waar je eigenlijk op beton slaapt. Wij hadden dan nog een heeel dun matrasje. Het is eigenlijk een soort betonnen bed met een kachel de onder. In de winter kunnen ze dan vuur maken zodat je het niet koud hebt in de nacht.
In de middag moesten we nog kaartjes kopen voor de terugweg en doordat we niet echt op de tijd aan het letten waren door het kussengevecht waren we eigenlijk een beetje te laat. In het treinstation waren verschillende rijen, Julia kan deze wel lezen en begrijpen maar ik niet. Dus ik zag een hele korte rij en zei: “Kom, we nemen gewoon deze”. En toen zei Julia dat kan niet, want dat is alleen voor “belangrijke mensen”. Ik zei, wij zijn belangrijk :p en we hebben snel kaartjes nodig, als we in de lange rij staan lukt het nooit. Dus toen wij in de rij stonden, drongen nog 2 politie agenten voor die vonden dat ze voorrang hadden op ons. Dus Julia dacht dat ze ons niet zouden helpen, maar wij buitenlanders waren ook belangrijk genoeg om op de snelle manier aan kaartjes te komen.
Eenmaal boven op het perron hoefden we maar 10 minuutjes te wachten en toen kwam de trein al. In plaats van 40 minuten van te voren aanwezig te zijn, zoals veel Chinezen zeggen dat dat moet hebben wij het lekker op de snelle manier gedaan J
Dinsdag ging ik weer naar de school, de maandag 2 juni was ik vrij ivm Children’s day en Dragon Boat Festival. In de ochtend begon het allemaal zoals normaal met de ochtend muziek klas en daarna de sportklas en opeens werd Weijuan gebeld dat we NU METEEN klaar moesten staan want we gingen naar het overheidsgebouw van de Disabled Union. Dus ik dacht: Oke, ik moet praten met de leider maar eenmaal in het gebouw werd duidelijk dat de leider een film had geschreven over de volksliederen in Shambei gebied (rondom Yulin) en dat ze graag een buitenlander in de film wilden hebben. Dus ik gelijk: COOL! Dat wil k wel J Dus ik vroeg gelijk of ik ook Chinees moest praten, maar dat hoefde niet. We gingen naar Hong Shi Xia en ik was een toerist in een groep waarbij we door dit gebied liepen en ik uiteindelijk aan de gids moest vragen of ze een volkslied wilde zingen voor ons. Weijuan vertelde het dan naar het Chinees. We hebben verschillende delen opgenomen en sommigen moesten zeker wel 10x overnieuw, zoals in een echte film :p Er was een soort van regisseur uit Singapore die Engels met mij probeerde te praten en er zouden ook acteurs uit Taiwan zijn maar die heb ik niet gezien. Maar ik was even een filmster in China! Superleuk om dat ook mee te maken. De film wordt volgend jaar uitgezonden en ze zeggen dat hij ook naar Europa komt, maar ben benieuwd.
In de middag weer naar het kindertehuis, als vrijwilliger. Ik heb het echt heel veel plezier in het kindertehuis met alle babies en kinderen die net kunnen staan en dan een paar weken later al zoveel vooruitgang hebben en al stapjes kunnen doen J Vanaf deze week kunnen we onze eigen kinderen kiezen want de nannies vinden het teveel werk om de kinderen elk half uur naar beneden te brengen, want ze hebben het zo druk ??? Elke keer als we boven komen liggen ze te slapen of zitten ze met z’n 4en de was op te vouwen. Maar goed, ik vind het prima want nu kan ik zelf kiezen wie het echt nodig heeft om met ons te bewegen. Hoewel ik eigenlijk gewoon elk kind het gun om plezier te hebben, maar sommige kinderen zijn zo zwak dat ze echt therapie nodig hebben. Ik probeer de spieren sterker te maken, vooral veel kinderen hebben een hele zwakke nek en kunnen die niet eens rechtop houden terwijl ze al 1,5 jaar oud zijn. Andere kinderen hebben al te lang in bed gelegen waardoor de spieren gewoon te kort en te zwak zijn zodat de voeten niet buigen en ze niet kunnen staan, en al helemal niet lopen. Dus na veel gekneed is er al vooruitgang maar alsnog hebben ze heel veel aandacht nodig om echt te kunnen lopen in de toekomst. Ik hoop zo dat mijn vrijwilligers, studenten van de universiteit, kunnen blijven komen nadat ik weg ben. De kinderen hebben het heel hard nodig. Ik hoop dat ze dat gaan inzien. Sommige van de vrijwilligers beseffen het nu! Yes J IK heb ook de oefeningen in het chinees gegeven, maar na die dag heb ik helaas de nannies niet meer in de ruimte gezien L Wel heb ik nu muziek, zoals “If you happy and you know it” , “ The Wheels of the Bus” , “Itsy Bitsy Spider waar we oefeningen op doen J En bellenblaas en ballonen werken natuurlijk altijd om kinderen vrolijk te maken. Zolang ze maar actief zijn en niet liggen J
Op de school gaan de kinderen ook nog steeds vooruit, alleen blijft de inhoud van de lessen nu nog een beetje hetzelfde. We zijn wel begonnen met life skills! Zoals met alle kinderen tegelijk de tafels en stoelen schoonmaken en ramen lappen. Dat doen we nu op de maandag middag. En ik ben aan het proberen om de kinderen naar buiten te laten gaan en te leren om boodschappen te doen, bus te gebruiken en deel te nemen in het sociale leven op straat. Elke keer nemen we een paar kinderen mee en da andere dag in de week de anderen. Tot nu toe gaat het nog goed. We zijn al naar de supermarkt geweest om één wasteil te kopen. We hadden een jongen mee die eigenlijk altijd om eten vraagt en ik dacht ownee straks lopen we op straat en in de winkel en gaat ie flippen als ie geen eten krijgt, maar hij deed het echt supergoed! Ook in de bus gedroegen de kinderen zich! We zijn naar fonteinen gegaan waar de kinderen lekker met het water konden spelen., Helemaal prima, vooral als het zo heet is (bijna 35 graden die dag). Hopelijk blijven ze dit ook doen, maar je weet het nooit.
Die week ben ik ook met een van de leraren van de special education center naar een avond school geweest waar ik Engelse les heb gegeven. Zij geeft daar de Engelse lessen maar ze gebruikt eigenlijk nog superveel chinees. Ik heb een hele les (ongeveer 1 uur lang) alleen maar Engels gepraat en heb de dagen van de week behandeld, alfabet, Engelse liedjes en de tijd. IK had heel veel plezier en de kinderen vonden het ook leuk! Ik heb ze gemotiveerd om Engels te blijven leren! Yeah! Doel bereikt JJ
Afgelopen weekend heb ik gerelaxed, en in de ochtend heb ik naar kinderen gekeken in een Martial Art klas. Leuk om te zien J Alleen jammer dat de leraar een stok gebruikt om de kinderen te corrigeren.
Toen weer een hele week vrijwilliger geweest op de school en het kindertehuis. Een dag was ik overstuur en heb ik mijn hart gelucht bij Marlies. Het blijft moeilijk om de chinese cultuur te begrijpen en soms te zien dat ouders mischien wel graag iets willen maar ze lui zijn of denken dat het toch niet gaat lukken. En ik denk dat gewoon zet even door, iets meer willen en dat komt het uiteindelijk wel. Mja, wie weet, misschien kost het iets meer tijd en gebeurd het uiteindelijk toch nog ooit.
Vrijdagochtend was ik heerlijk vrij en heb ik lekker genikst, totdat ik in de middag weer lekker met de kinderen kon knuffelen in het kindertehuis.
Zaterdagochtend weer naar JinJitan. Deze keer hebben we weer met alle kinderen in 1 tuin gespeeld en hadden we ballonnen mee. Blijft leuk om te zien dat kinderen dan ook plezier met elkaar kunnen maken ook al praten ze niet met elkaar J
Ook de zwakkere kinderen waarbij we langs het huis gaan worden sterker. Ze kunnen nog niet lopen, maar ze zien er al vrolijker uit en de spieren voelen sterker J Ook hier weer, wie weet.
Op zondag heb ik samen met Julia een Chinese fotoshoot gedaan :p Ik wilde graag in een chinese jurk, maar helaas ben ik voor al jurken te groot en alle chinezen hebben geen billen en ik wel… Dus daar paste ik helaas niet in. Uiteindelijk heb ik een traditionele jurk gekozen die ook wordt gebruikt voor trouwerijen. Rode jurk met een kroon! Ik vond het geweldig alleen degene in de shop hadden echt zoiets van, waarom wil je die! Ook had ik een nep pony in mn haar, dus zag er echt uit als een Chinees :p De tweede outfit was een groot overhemd waar we coolle fotos mee hebben gemaakt. Ze wilde me ook hier nephaar geven, maar ik wilde graag met mn eigen haar J Ben benieuwd naar de foto’s. Ze hebben nu een week om te fotoshoppen en volgende week zondag kunnen we de foto’s uitkiezen die we willen!!! Zelf hebben we ook nog foto’s gemaakt met mijn iPhone, een aantal staan al op facebook :p
Komende 1,5 week nog op de school en het kindertehuis en dan is het alweer einde… Met mn ouders ga ik nog wel langs de school, het kindertehuis en JinJitan en nog andere dingen in Yulin J
Tijd om te slapen! Boaboa (knuffel!)
ps: ZhenZhen heft een Chinese naam aan mij gegeven: NiZi (uitspreken als Niesuh, wat klein life meisje betekent. Veel ouders zeggen dit tegen hun dochter als ze nog jong zijn. Haha. Ik vin m leuk :)
De titel zegt het al, ik heb afgelopen 2 weken veel dingen gedaan!
In het weekend van 1 juni ben ik met Julia, de amerikaanse student, naar Yan’an geweest. Een plaats wat ze hier een county noemen van Yulin. We gingen met de trein, in totaal 3,5 uur voor 41 CYN = ongeveer €5 om daar als toerist rond te hangen J We hebben daar de geschiedenis gezien van Mao Zedong, die veel heeft veranderd in China in de jaren dat hij de leiding had, vooral de Grote Sprong Voorwaarts, vanaf 1958, zoals dat wordt genoemd zorgde voor vele veranderingen in China. – zie meer http://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_Sprong_Voorwaarts
Ook hebben we een berg beklommen en hebben we de 10.000 Buddha grot gezien. We waren daar naar op zoek en achteraf besefte we eigenlijk pas dat we er al waren geweest toen we de foto’s bekeken. ’s Avonds hebben we ook lekker door het centrum geslenterd en grappige spulletjes gekocht in hele aparte winkeltjes :p In de ochtend hebben we lekker chinees ontbeten, vooral de Baozi met aardappel en kool was echt superlekker (soort BaoPao broodje maar dan veel kleiner en veeeeel lekkerder J!! )
We wilden ook nog graag naar de watervallen alleen was dat helaas ver weg uit de stad en we hadden maar 2 dagen dus dat werd m niet. De tweede ochtend hebben we lekker een relaxte ochtend gehad en hebben we kussengevecht gehouden op de Kang = is een typisch Chinees bed, waar je eigenlijk op beton slaapt. Wij hadden dan nog een heeel dun matrasje. Het is eigenlijk een soort betonnen bed met een kachel de onder. In de winter kunnen ze dan vuur maken zodat je het niet koud hebt in de nacht.
In de middag moesten we nog kaartjes kopen voor de terugweg en doordat we niet echt op de tijd aan het letten waren door het kussengevecht waren we eigenlijk een beetje te laat. In het treinstation waren verschillende rijen, Julia kan deze wel lezen en begrijpen maar ik niet. Dus ik zag een hele korte rij en zei: “Kom, we nemen gewoon deze”. En toen zei Julia dat kan niet, want dat is alleen voor “belangrijke mensen”. Ik zei, wij zijn belangrijk :p en we hebben snel kaartjes nodig, als we in de lange rij staan lukt het nooit. Dus toen wij in de rij stonden, drongen nog 2 politie agenten voor die vonden dat ze voorrang hadden op ons. Dus Julia dacht dat ze ons niet zouden helpen, maar wij buitenlanders waren ook belangrijk genoeg om op de snelle manier aan kaartjes te komen.
Eenmaal boven op het perron hoefden we maar 10 minuutjes te wachten en toen kwam de trein al. In plaats van 40 minuten van te voren aanwezig te zijn, zoals veel Chinezen zeggen dat dat moet hebben wij het lekker op de snelle manier gedaan J
Dinsdag ging ik weer naar de school, de maandag 2 juni was ik vrij ivm Children’s day en Dragon Boat Festival. In de ochtend begon het allemaal zoals normaal met de ochtend muziek klas en daarna de sportklas en opeens werd Weijuan gebeld dat we NU METEEN klaar moesten staan want we gingen naar het overheidsgebouw van de Disabled Union. Dus ik dacht: Oke, ik moet praten met de leider maar eenmaal in het gebouw werd duidelijk dat de leider een film had geschreven over de volksliederen in Shambei gebied (rondom Yulin) en dat ze graag een buitenlander in de film wilden hebben. Dus ik gelijk: COOL! Dat wil k wel J Dus ik vroeg gelijk of ik ook Chinees moest praten, maar dat hoefde niet. We gingen naar Hong Shi Xia en ik was een toerist in een groep waarbij we door dit gebied liepen en ik uiteindelijk aan de gids moest vragen of ze een volkslied wilde zingen voor ons. Weijuan vertelde het dan naar het Chinees. We hebben verschillende delen opgenomen en sommigen moesten zeker wel 10x overnieuw, zoals in een echte film :p Er was een soort van regisseur uit Singapore die Engels met mij probeerde te praten en er zouden ook acteurs uit Taiwan zijn maar die heb ik niet gezien. Maar ik was even een filmster in China! Superleuk om dat ook mee te maken. De film wordt volgend jaar uitgezonden en ze zeggen dat hij ook naar Europa komt, maar ben benieuwd.
In de middag weer naar het kindertehuis, als vrijwilliger. Ik heb het echt heel veel plezier in het kindertehuis met alle babies en kinderen die net kunnen staan en dan een paar weken later al zoveel vooruitgang hebben en al stapjes kunnen doen J Vanaf deze week kunnen we onze eigen kinderen kiezen want de nannies vinden het teveel werk om de kinderen elk half uur naar beneden te brengen, want ze hebben het zo druk ??? Elke keer als we boven komen liggen ze te slapen of zitten ze met z’n 4en de was op te vouwen. Maar goed, ik vind het prima want nu kan ik zelf kiezen wie het echt nodig heeft om met ons te bewegen. Hoewel ik eigenlijk gewoon elk kind het gun om plezier te hebben, maar sommige kinderen zijn zo zwak dat ze echt therapie nodig hebben. Ik probeer de spieren sterker te maken, vooral veel kinderen hebben een hele zwakke nek en kunnen die niet eens rechtop houden terwijl ze al 1,5 jaar oud zijn. Andere kinderen hebben al te lang in bed gelegen waardoor de spieren gewoon te kort en te zwak zijn zodat de voeten niet buigen en ze niet kunnen staan, en al helemal niet lopen. Dus na veel gekneed is er al vooruitgang maar alsnog hebben ze heel veel aandacht nodig om echt te kunnen lopen in de toekomst. Ik hoop zo dat mijn vrijwilligers, studenten van de universiteit, kunnen blijven komen nadat ik weg ben. De kinderen hebben het heel hard nodig. Ik hoop dat ze dat gaan inzien. Sommige van de vrijwilligers beseffen het nu! Yes J IK heb ook de oefeningen in het chinees gegeven, maar na die dag heb ik helaas de nannies niet meer in de ruimte gezien L Wel heb ik nu muziek, zoals “If you happy and you know it” , “ The Wheels of the Bus” , “Itsy Bitsy Spider waar we oefeningen op doen J En bellenblaas en ballonen werken natuurlijk altijd om kinderen vrolijk te maken. Zolang ze maar actief zijn en niet liggen J
Op de school gaan de kinderen ook nog steeds vooruit, alleen blijft de inhoud van de lessen nu nog een beetje hetzelfde. We zijn wel begonnen met life skills! Zoals met alle kinderen tegelijk de tafels en stoelen schoonmaken en ramen lappen. Dat doen we nu op de maandag middag. En ik ben aan het proberen om de kinderen naar buiten te laten gaan en te leren om boodschappen te doen, bus te gebruiken en deel te nemen in het sociale leven op straat. Elke keer nemen we een paar kinderen mee en da andere dag in de week de anderen. Tot nu toe gaat het nog goed. We zijn al naar de supermarkt geweest om één wasteil te kopen. We hadden een jongen mee die eigenlijk altijd om eten vraagt en ik dacht ownee straks lopen we op straat en in de winkel en gaat ie flippen als ie geen eten krijgt, maar hij deed het echt supergoed! Ook in de bus gedroegen de kinderen zich! We zijn naar fonteinen gegaan waar de kinderen lekker met het water konden spelen., Helemaal prima, vooral als het zo heet is (bijna 35 graden die dag). Hopelijk blijven ze dit ook doen, maar je weet het nooit.
Die week ben ik ook met een van de leraren van de special education center naar een avond school geweest waar ik Engelse les heb gegeven. Zij geeft daar de Engelse lessen maar ze gebruikt eigenlijk nog superveel chinees. Ik heb een hele les (ongeveer 1 uur lang) alleen maar Engels gepraat en heb de dagen van de week behandeld, alfabet, Engelse liedjes en de tijd. IK had heel veel plezier en de kinderen vonden het ook leuk! Ik heb ze gemotiveerd om Engels te blijven leren! Yeah! Doel bereikt JJ
Afgelopen weekend heb ik gerelaxed, en in de ochtend heb ik naar kinderen gekeken in een Martial Art klas. Leuk om te zien J Alleen jammer dat de leraar een stok gebruikt om de kinderen te corrigeren.
Toen weer een hele week vrijwilliger geweest op de school en het kindertehuis. Een dag was ik overstuur en heb ik mijn hart gelucht bij Marlies. Het blijft moeilijk om de chinese cultuur te begrijpen en soms te zien dat ouders mischien wel graag iets willen maar ze lui zijn of denken dat het toch niet gaat lukken. En ik denk dat gewoon zet even door, iets meer willen en dat komt het uiteindelijk wel. Mja, wie weet, misschien kost het iets meer tijd en gebeurd het uiteindelijk toch nog ooit.
Vrijdagochtend was ik heerlijk vrij en heb ik lekker genikst, totdat ik in de middag weer lekker met de kinderen kon knuffelen in het kindertehuis.
Zaterdagochtend weer naar JinJitan. Deze keer hebben we weer met alle kinderen in 1 tuin gespeeld en hadden we ballonnen mee. Blijft leuk om te zien dat kinderen dan ook plezier met elkaar kunnen maken ook al praten ze niet met elkaar J
Ook de zwakkere kinderen waarbij we langs het huis gaan worden sterker. Ze kunnen nog niet lopen, maar ze zien er al vrolijker uit en de spieren voelen sterker J Ook hier weer, wie weet.
Op zondag heb ik samen met Julia een Chinese fotoshoot gedaan :p Ik wilde graag in een chinese jurk, maar helaas ben ik voor al jurken te groot en alle chinezen hebben geen billen en ik wel… Dus daar paste ik helaas niet in. Uiteindelijk heb ik een traditionele jurk gekozen die ook wordt gebruikt voor trouwerijen. Rode jurk met een kroon! Ik vond het geweldig alleen degene in de shop hadden echt zoiets van, waarom wil je die! Ook had ik een nep pony in mn haar, dus zag er echt uit als een Chinees :p De tweede outfit was een groot overhemd waar we coolle fotos mee hebben gemaakt. Ze wilde me ook hier nephaar geven, maar ik wilde graag met mn eigen haar J Ben benieuwd naar de foto’s. Ze hebben nu een week om te fotoshoppen en volgende week zondag kunnen we de foto’s uitkiezen die we willen!!! Zelf hebben we ook nog foto’s gemaakt met mijn iPhone, een aantal staan al op facebook :p
Komende 1,5 week nog op de school en het kindertehuis en dan is het alweer einde… Met mn ouders ga ik nog wel langs de school, het kindertehuis en JinJitan en nog andere dingen in Yulin J
Tijd om te slapen! Boaboa (knuffel!)
ps: ZhenZhen heft een Chinese naam aan mij gegeven: NiZi (uitspreken als Niesuh, wat klein life meisje betekent. Veel ouders zeggen dit tegen hun dochter als ze nog jong zijn. Haha. Ik vin m leuk :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
