Ciao Buenos Aires

Tijd in Buenos Aires zit erop!
Afgelopen week veel verbetering gemerkt in mn Spaans, vooral het spreken. Op woensdag bijvoorbeeld, gingen we voor Sophie haar verjaardag eten en op de terug in de taxi heb ik de chauffeur geholpen, want hij had een telefoon in zijn auto gevonden van Nederlanders die hij op de post had gedaan, hij had waarschijnlijk op een manier het adres in NL gekregen/gevonden, dat heb ik biet gevraagd. Maar ik had gewoon een gesprek met hem en kon hem uiteindelijk helpen en heb een sms naar de NLers gestuurd in het Engels dat de telefoon op de post is en dat ze geduld moeten hebben ;).
Echt leuk!!

Ik was gebleven bii vorige week zaterdag! Sophie, Jelte, Ahmed en ik gingen naar Tigre. Een plaatsje net buiten Buenos Aires. Mijn lerares Lorena had deze plek getypt en vanuit het centrum zou er een directe trein gaan vanaf Retiro naar Tigre. Het leuke eigenlijk was dat precies dit weekend er geen directe trein was, want ze werkte aan de rails. Ik heb toen in mn beste spaans uitgevonden hoe we konden gaan, en Ahmed in zn beste frans/spaans ook. Uiteindelijk kwam hij 2 Argentijnse meisjes tegen die ook naar Tigre gingen en zijn ee met hun meegegaan. Eerst op 1 trein en daar overstappen op de volgende. Ze heette Maria Jose- roepnaam Majo, en Rosa Gonzales volgens mij en roepnaam Rogo, supergrappig hoe ze dat hier doen. Vrienden noemen elkaar dus bij de roepnaam, en alleen de ouders gebruiken de volle naam als ze boss zijn, haha.
Eenmaal in Tigre hebben we ze bedankt en gingen wij onze eigen weg. Bij een toeristenbureau hebben we een openbaar vervoor boot geboekt naar een plaats in het delta werk van Tigre, genaamd Tres Bocas - drie monden. De rivieren in de dekta vormen hier een soort van drie rondes/monden. Wij verwachten eigenlijk een soort park waar we konden liggen in de zon. Omdat de stad Buenos Aires ook niet echt parken hebt waar je kan liggen, zoals Vondelpark bijvoorbeeld, hadden we hier wel zin in. Met een soort rondvaart boot gingen we de rivierwegen op. Het was superbijzonder! Overal langs het water stonden eigenlijk een soort van vakantiehuisjes met een bootje opgehangen voor de deur aan de steiger, zodat de mensen ook kunnen gaan waar ze heen willen. Het beekd wat ik nu beschrijf is misschien heel luxe, maar het bruine vervuilde water en de vervallen steigers maken het toch iets minder paradijselijk. Eenmaal aangekomen in Tres Bocas mochten we de boot uitstappen terwijl de assisten van de boot met 1 voet op de steiger en de andere op boot ons eruit hielp. Wij dachten jippie een park te vinden, maar hebben eigenlijk een uur lang gelooen langs allemaal huisjes oo een rij stoeptegels die in de modder lagen. Echt wel een ervaring maar niet wat we eerst in ons hoofd hadden. Onze picknick werd dus uitgesteld, want oo een plek dat we even konden zitten kwam er heel gezellig een hond bij ons liggen die daarna, leek het op, onze gids werd voor de komende meters totdat hij in het gebied van de volgende hond kwam en werd weggeblafd.
Rond 16.00 gingen we terug en hebben we vlakbij de trein onze lunch gegeten wel op schoon gras, met veel mieren ;). De trein terug ging goed, nu met een bus voor de laatsye twee haltes.
Het was de laatste avond van Ahmed voordat hij terug ging naar Marokko dus gingen we met een groepje op zoek naar een steak restaurant. Met 7 personen is dit eigenlijk onmogelijk. We hadden een reservering gemaakt toen we zagen dat alle restaurant vol zaten en we mochten over 1,5uur terugkomen. Oke, even daarvoor drankje doen op een dakterras en rond 22.30 terug. Kregen we te horen dat er vanavond geen plek meer was, en de reservering niet meer stond voor vandaag. Balen! Maar niets aan te doen dus hopen op een ander steak restaurant. Gelukt! Met zn zevenen. En de lomo de bifo (ossenhaas) was weer echt heel lekker en de Malbec wijn ook! Rond 00.30 terug in hostel en door naar het feestje daar. Veel mensen gaan daarna door naar een club alleen kost veel geld dus Sophie en ik gingen samen met Ahmed en nog 2 jongens naar Palermo, het uitgaansgebied voor de Argentijnen op zoek naar een salsabar. Dat is m uiteindelijk niet geworden maar wel een soort dakterras in een huisbar ofzo. Beetje veel mensen op elkaar gepropt maar een oke avond ;)

Op zondag Ahmed rond 10.00 gedag gezegd en naar San Telmo marktjes gegaan. Dit is echt een mega lange straat met souvenirtjes. Het was warm maar wel een leuke wandeling, ook met veel graffiti kunst op de muren. sMiddags rustig aan gedaan en natuurlijk huiswerk maken voor de volgende dag! ;)

Maandag ging het al stuk beter met spreken. In week 2 had ik een Braziliaans meisje in de klas. In de ochtend bij het onthijt begon in dan al in het Spaans, omdat ze geen Engels kon. Maar in de klas praatte ze zo snel dat ik niet echt kon meepraten. Deze week zit ik met een Noorweegs meisje, redelijk op zelfde niveau. In de ochtend krijgen we grammatica lessen met zn tweeen en in de middag zitten we samen met de twee Congolezen jongens. Heel fijn om te merken dat ik nu de werkwoorden kan vervoegen voor alle personen en tijden en manieren van praten :) duurt even met bezinken en zodra er weer een nieuwe term/module/tijd bij komt wordt het weer een zooitje jn mn hoofd :p
Het onderwerp voor de eerste drie dagen was top 10 bestemmingen van de wereld: leuk onderwerp en makkelijk om over mee te praten. De laatste twee dagen waren iets zwaardere gespreksonderwerpen. Het ging over de verdwenen personen, Las Desaparecidos en de Abuelas - de moeders die op Plaza de Mayo elke week op donderdag, zelfs nu nog rondjes rondlopen on deze personen te herdenken. Ze kunnen verdwenen zijn in de vlucht der dood, of gekidnapt zijn na de geboorte en ondergebracht zijn bij andere families. Zeker heftige onderwerpen en daarna mochten wij zelf een korte presentatie houden van een trieste gebeurtenis van je eigen land. Ik heb uiteindelijk gekozen voor het MH17 verhaal. Er was hier inderdaad weinig van bekend in Argentinie, dus heb ik hun ook iets geleerd en nieuwe werkwoorden zoals neerstorten, neerschieten etc geleerd. Ook wat geleerd over de geschiedenis van Congo en de dag van geweld jn Utoya in Noorwegen.

Niet alle middagen zijn zo serieus hoor ;) Op woensdag werd Sophie 24 jaar! In de ochtend had ik bij het ontbijt een stoel en tafel versierd. De avond ervoor waren we naar een Bar Mundo Lingo gegaan om op die manier met mensen in contact te komen en je Spaans te verbeteren. De mensen vielen alleen heel erg tegen dus waren we op tijd terug. Rond 00.00 verrasten we Sophie al met ballonnen, ontbijt was een verrassing en op school hadden ze ook versierd :). Aan het einde van de middag, de lunch pauze van de leraren hadden we een feestje. Sophie had Lemon pie meegenomen, de leraren Champagne, cakekjes en chocola. We hebben gezongen en gelachen en Sophie was superjarig zo! :) In de avond zijn we in Palermo gaan uiteten met Jelte en was de dag geslaagd.

Donderdag ben ik in de avond naar bioscoop gegaan, alleen een spaanse film zonder spaanse ondertiteling gaat nog echt veel te snel.
Vrijdag was het weer een feestje op school in de middag, als afscheid voor Sophie en mij en een leraar was jarig, dus weer taart en wij hadden koekjes meegenomen, met dulche de leche, Alfajores heten ze volgens mij.
Laatste leuke week op school!
Sophie en ik hadden een laatste avond samen, waarop we naar een chique dakterras zijn gegaan van een hotel. Het voelde wel weer even lekker om een soort van op stap te gaan en niet te hoeven koken in het smerige keuken in het hostel en te eten aan plak tafels in een ruimte zonder zuurstof. Het klinkt zo heel erg, het was ook zo, alleen ik heb het overleefd ;)
Na het drankje op dakterras en zijn we naar een barretje gegaan waar we wisten dat ze een megabord met nachos verkochten. Superlekker en ook weer een Malbec wijn: Aime uit 2017 erbij.
Feestje in hostel en toen slapen.

Op zatedag afscheid genomen van Sophie die om 10.00 naar het vliegtuig ging. Jammer om iemand gedag te zeggen waar je 3 weken heel goed mee hebt kunnen opschieten 24/7. Maar ook goed om weer mogelijkheid te hebben om nieuwe contacten en vrienden te maken. Want veel mensen dachten dat we elkaar al jaren kenden en allebei rond de 24 jaar waren. Haha, niemand schat me 29 jaar en als ik het zeg kijken ze me echt aan en twijfelen ze. Compliment? Ja, waarschijnlijk wel nu je steeds ouder wordt toch ;)

Op zaterdag naar Casa Rosada geweest, het parlementsgebouw van Buenos Aires, met een interessante geschiedenis. Evita Peron heeft hier op het balkon gestaan maar ook Maradonna. Helaas werd het plein ervoor- Plaza de Mayo - verbreed en stonden er overal hekken. Het was bijzonder om het gebouw, wat doordeweeks nog steeds wordt gebruikt, te zie van binnen. Helaas was de gids niet heel enthousiast met vertellen in het Engels. Maar goed de informatie is op te zoeken met de zalen die je in de rondleiding hebt gezien.
De avond was een rustige avond. Tas ingepakt om morgen te vliegen naar Santiago de Chili en even relaxen met lezen over de komende bestemming, wat te zien in Costa Rica en gewoon even niet lopen ;)

Nu net terug van een mis in een kerk. Alfredo en Fransesco, twee medestudenten, leren hier de taal en daarna om priester te worden. De kerk was bij Bulnes, echt een supermooie kerk van binnen. En, ondanks nul ervaring van een mis, begreep ik best veel van de verhalen en de liedjes :) Aan het einde fluisterde Alfredo in de oor van de priester dat hij twee medestudenten in de kerk zag. Dus moesten wij ons even kort voorstellen, haha. Net een attractie, maar wel leuk. Na de mis namen we afscheid van de priester en mochten we nog mee naar hun huis, die zit in de kerk! Echt gaaf, groot en mooi en rustig. Totaal niet te vergelijken met het hostel ;) Jammer dat ik dit vandaag pas heb gedaan, anders konden we mee eten en gezellige dag doen. Mja kan niet alles. Ik vond dit al echt heel bijzonder :)

Volgens mij mega lang verhaal, maar geen idee wanneer de volgende zal zijn. Op woensdag 7 februari leer ik mijn groep kennen in Santiago waarmee ik dan 60 dagen zal rondreizen. Klaar voor het volgende avontuur :)

Ciao!