Daar ben ik weer!
Door: Denise
Blijf op de hoogte en volg Denise
31 Mei 2014 | China, Yulin
Op de terugweg uit Jinjitan zat ik te bedenken dat het al een tijdje geleden is dat ik heb geschreven wat ik allemaal heb meegemaakt! Het is nu tijd om de afgelopen weken kort samen te vatten :)
Ik was gebleven bij het weekend nar Tokyo. Ik ben afgelopen weken 3x per week in de middag naar het kindertehuis gegaan. De kinderen vinden het geweldig. Afgelopen week ook bellenblaas meegenomen en dat is altijd leuk! De middagen in het kindertehuis vliegen ook echt voorbij. Ik doe in de middag 3x een groep van 30 min. En elke keer zijn er 3 of 4 vrijwilligers met mij mee. En iedere vrijwilliger heeft 1 kind. Sommige kinderen zijn heel zwak en kunnen nog niet hun hoofd recht op houden. Ook zijn de benen of armen soms gewoon heel stijf of te slap dus daar doen we oefeningen voor :).
We hebben ook een groep kinderen die een "handicap" hebben zoals 1 arm of geen oren of iets wat we niet weten en met deze kinderen proberen we gewoon zoveel mogelijk te lopen, klimmen, klauteren en plezier te maken! Er komen tegenwoordig ook al nannies mee het zaaltje in dus dat betekent dat ze het goed vinden wat we doen en graag willen zien en hopelijk leren wat wij doen. Wat het uiteindelijk doel van mij is dat ze het ook blijven doen als ik weg ben! :)
Ik heb ook oefeningen gemaakt die de vrijwilligers met de kinderen kunnen doen, en die is afgelopen week vertaald naar het Chinees. Dus nu kunnen ook de nannies lezen wat we doen. Wie weet, altijd afwachten in China!
Ben ook al weer twee keer naar Jinjitan geweest. Twee weken geleden hebben we speelgoed zoals ballen, hoepels, steps en speelblokken meegebracht zodat de kinderen iets kunnen doen op een dag. De kinderen reageerde enthousiast. Was heel leuk om te zien dat sommige gelijk ermee gingen spelen en anderen eerst gingen kijken hoe bijvoorbeeld de step in elkaar zat en daarna ging uitproberen op welke manieren je de step kan gebruiken :p
We hebben de pleegouders verteld dat we over 2 weken terugkwamen en dan ook graag het speelgoed gebruikt zien worden.
De twee weken later was vandaag en inderdaad het speelgoed was er nog. Alleen zijn we dit keer niet bij alle huizen langgewenst omdat we nu op 1 plek met alle kinderen hebben gespeeld. Ik vond het echt een geslaagde ochtend. Alle kinderen bij elkaar, samen spelen met ballen, hoepels en bellenblaas. Sommige kinderen vonden het maar eng om met meerdere kinderen te zijn dus die keken liever en een andere jongen die was agressief dus hij heeft geslagen. De vrijwilligers vonden het daarom niet handig dat we bij elkaar waren, maar eigenlijk was de jongen al veel minder agressief dat de vorige keren. En kinderen moeten ook leren om met anderen om te gaan. Maar volgende keer zullen we in 2 of 3 groepen spelen zodat we meer aandacht hebben voor alle kinderen. Het is namelijk zo dat als je de kinderen bezig houdt het eigenlijk gewoon goed gaat! :)
Op een woensdagavond 14 mei was ik uitgenodigd door de ouders van de school om mee te gaan naar een optreden van gehandicapte kinderen. Toe we daar binnen kwamen was de zaal al helemaal vol dus gingen we achter in zitten. Maar ik was natuurlijk al opgemerkt door een paar belangrijke personen dus heb ik mij voorgesteld en was het de bedoeling dat ik op de eerste rij zat, samen met alle andere bobo's van overheid, handicap organisatie en leider van de goede doelen. Dus was ik even een avondje VIP! :) Ik moest natuurlijk ook nog een speech houden aan het einde, en daar heb ik in verteld wie ik ben en wat ik doe en degene bedanken die de school al ondersteunen en gezegd dat ik hoop dat meer mensen aandacht zullen hebben voor autistische kinderen (en in het onderwijs). Daarna wilde mensen met me op de foto en interview doen. Leek net of de hele voorstelling om mij ging :p
Afgelopen vrijdag was hetzelfde. Op 2 juni is het Kinderdag en op vrijdag was er een activiteit vlakbij de school. De kinderen van onze special need center mochten daarom in een soort speelhal spelen. Ik was gevraagd of ik daar ook bij wilde zijn. Tuurlijk! Helaas mocht ik niet samen met de kinderen in een speelbad, dus voor de rest was het eigenlijk opletten op de kinderen. Alleen waren er genoeg leraren mee en ging het heel goed. De kinderen vonden het water geweldig en ook de "zandbak" (zand is hier een soort korrels wat lijkt op grof sesamzaad) du die hebben zich vermaakt. Ik werd hier ook gevraagd om een speech te doen. Helaas moesten we 4 uur lang wachten totdat alle optreden van de kinderen voorbij waren en toen moest ik mijn speech houden. Helaas waren nu alle bobo's al weg dus heb ik mijn speech gedaan voor degene die er nog waren. Jammer van het wachten, maar het is ook goed op aan de chinezen zelf te laten weten dat zij ook meer aandacht/ kennis moeten hebben voor autistische kinderen. Hier kwamen ook mensen naar ons toe die het nummer van Weijuan vroegen en de school wilden helpen. Dus mijn aanwezigheid heeft uiteindelijk al een goed doel! :p
Afgelopen weekend, 24 mei ben ik samen met de ouder naar Jia Xian geweest. Een plaatsje wat hoort bij Yulin City maar op ongeveer een uur rijden lag. Het was superleuk om weer een tochtje te hebben! :) In Jia Xian waren allemaal tempels te zien en dit plaatsje ligt op de grens van de provincies Shaanxi en Shanxi. Zien jullie het verschil?
Haha, inderdaad de ene is maar met 1 shAnxi de andere met 2 shAAnxi. De twee provincies worden gescheiden door de Gele Rivier (naam is ontstaan omdat het water geel is van het zand). We hebben daar een dag rondgehangen met de ouders van de school en hun kinderen. 's Avonds met zn allen gegeten in een soort cave house, met typisch eten uit deze omgeving. Ik had rijst pannenkoek/pizza, soort eieroliebollen, noodles gemaakt van het zetmeel van de aardappel, iets van ingewanden (heb ik niet opgegeten want dat was niet lekker :p) en Chaowanci (superlekker: geraspte aardappel gestoomd met meel en dan kruiden erbij en klaar!Jammie).
Op zondag heb ik lekker uitgerust. En da afgelopen week weer naar de school geweest en het kindertehuis.
Over een uur ga ik naar Yan'an! Treinkaartjes hebben we gisterenavond gekocht. en het is ongeveer 3,5 uur met de trein. Ik ga samen met Julia, de amerikaanse student. In Yan'an is veel geschiedenis van vroeger. De leider Moa heeft daar het hoofdkwartier opgezet en er is een berg waar de geschiedenis van het rode leger te zien volgens mij... Ik ga het meemaken. Als jullie iets willen lezen over Yan'an of Mao Zedong heb ik heir 2 links :)
http://www.travelchinaguide.com/attraction/shaanxi/yanan/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mao_Zedong
Ik ga nu nog even lekker uitrusten. Mijn tas staat al klaar! Dus nog eventjes en dan heerlijk op stap.
Na dit weekend zijn het nog maar 3 weekenden en dan is het einde in Yulin echt in zicht!
Zaijian (tot volgende keer)!
PS: het weer is hier trouwens echt warmer aan het worden.
Sommige dagen echt bijna te heet, maar na de middag is het zeker lekker :)
Marcel, de vriend van Marlies, is de afgelopen twee weken hier geweest. Hij had echte Nederlandse kaas meegenomen en gelijk de eerste avond heb ik daar echt van genoten. Alleen daarna heb ik weinig kaas meer geten want vond het niet eens zo lekker zoals ik dat in Nederland vind. Heel apart, maar mijn ik ben echt fan van het Chinese eten! Vooral het eten met stokjes vind ik lekkerder dan met mes en vork op dit moment :p Maar ik denk dat ik de komende weken nog wel een paar keer kaas zal eten :p Marcel's twee weken zitten er vandaag alweer op, de tijd is echt voorbijgevlogen. Vanavond vliegt hij via weer terug naar Nederland.
Ik was gebleven bij het weekend nar Tokyo. Ik ben afgelopen weken 3x per week in de middag naar het kindertehuis gegaan. De kinderen vinden het geweldig. Afgelopen week ook bellenblaas meegenomen en dat is altijd leuk! De middagen in het kindertehuis vliegen ook echt voorbij. Ik doe in de middag 3x een groep van 30 min. En elke keer zijn er 3 of 4 vrijwilligers met mij mee. En iedere vrijwilliger heeft 1 kind. Sommige kinderen zijn heel zwak en kunnen nog niet hun hoofd recht op houden. Ook zijn de benen of armen soms gewoon heel stijf of te slap dus daar doen we oefeningen voor :).
We hebben ook een groep kinderen die een "handicap" hebben zoals 1 arm of geen oren of iets wat we niet weten en met deze kinderen proberen we gewoon zoveel mogelijk te lopen, klimmen, klauteren en plezier te maken! Er komen tegenwoordig ook al nannies mee het zaaltje in dus dat betekent dat ze het goed vinden wat we doen en graag willen zien en hopelijk leren wat wij doen. Wat het uiteindelijk doel van mij is dat ze het ook blijven doen als ik weg ben! :)
Ik heb ook oefeningen gemaakt die de vrijwilligers met de kinderen kunnen doen, en die is afgelopen week vertaald naar het Chinees. Dus nu kunnen ook de nannies lezen wat we doen. Wie weet, altijd afwachten in China!
Ben ook al weer twee keer naar Jinjitan geweest. Twee weken geleden hebben we speelgoed zoals ballen, hoepels, steps en speelblokken meegebracht zodat de kinderen iets kunnen doen op een dag. De kinderen reageerde enthousiast. Was heel leuk om te zien dat sommige gelijk ermee gingen spelen en anderen eerst gingen kijken hoe bijvoorbeeld de step in elkaar zat en daarna ging uitproberen op welke manieren je de step kan gebruiken :p
We hebben de pleegouders verteld dat we over 2 weken terugkwamen en dan ook graag het speelgoed gebruikt zien worden.
De twee weken later was vandaag en inderdaad het speelgoed was er nog. Alleen zijn we dit keer niet bij alle huizen langgewenst omdat we nu op 1 plek met alle kinderen hebben gespeeld. Ik vond het echt een geslaagde ochtend. Alle kinderen bij elkaar, samen spelen met ballen, hoepels en bellenblaas. Sommige kinderen vonden het maar eng om met meerdere kinderen te zijn dus die keken liever en een andere jongen die was agressief dus hij heeft geslagen. De vrijwilligers vonden het daarom niet handig dat we bij elkaar waren, maar eigenlijk was de jongen al veel minder agressief dat de vorige keren. En kinderen moeten ook leren om met anderen om te gaan. Maar volgende keer zullen we in 2 of 3 groepen spelen zodat we meer aandacht hebben voor alle kinderen. Het is namelijk zo dat als je de kinderen bezig houdt het eigenlijk gewoon goed gaat! :)
Op een woensdagavond 14 mei was ik uitgenodigd door de ouders van de school om mee te gaan naar een optreden van gehandicapte kinderen. Toe we daar binnen kwamen was de zaal al helemaal vol dus gingen we achter in zitten. Maar ik was natuurlijk al opgemerkt door een paar belangrijke personen dus heb ik mij voorgesteld en was het de bedoeling dat ik op de eerste rij zat, samen met alle andere bobo's van overheid, handicap organisatie en leider van de goede doelen. Dus was ik even een avondje VIP! :) Ik moest natuurlijk ook nog een speech houden aan het einde, en daar heb ik in verteld wie ik ben en wat ik doe en degene bedanken die de school al ondersteunen en gezegd dat ik hoop dat meer mensen aandacht zullen hebben voor autistische kinderen (en in het onderwijs). Daarna wilde mensen met me op de foto en interview doen. Leek net of de hele voorstelling om mij ging :p
Afgelopen vrijdag was hetzelfde. Op 2 juni is het Kinderdag en op vrijdag was er een activiteit vlakbij de school. De kinderen van onze special need center mochten daarom in een soort speelhal spelen. Ik was gevraagd of ik daar ook bij wilde zijn. Tuurlijk! Helaas mocht ik niet samen met de kinderen in een speelbad, dus voor de rest was het eigenlijk opletten op de kinderen. Alleen waren er genoeg leraren mee en ging het heel goed. De kinderen vonden het water geweldig en ook de "zandbak" (zand is hier een soort korrels wat lijkt op grof sesamzaad) du die hebben zich vermaakt. Ik werd hier ook gevraagd om een speech te doen. Helaas moesten we 4 uur lang wachten totdat alle optreden van de kinderen voorbij waren en toen moest ik mijn speech houden. Helaas waren nu alle bobo's al weg dus heb ik mijn speech gedaan voor degene die er nog waren. Jammer van het wachten, maar het is ook goed op aan de chinezen zelf te laten weten dat zij ook meer aandacht/ kennis moeten hebben voor autistische kinderen. Hier kwamen ook mensen naar ons toe die het nummer van Weijuan vroegen en de school wilden helpen. Dus mijn aanwezigheid heeft uiteindelijk al een goed doel! :p
Afgelopen weekend, 24 mei ben ik samen met de ouder naar Jia Xian geweest. Een plaatsje wat hoort bij Yulin City maar op ongeveer een uur rijden lag. Het was superleuk om weer een tochtje te hebben! :) In Jia Xian waren allemaal tempels te zien en dit plaatsje ligt op de grens van de provincies Shaanxi en Shanxi. Zien jullie het verschil?
Haha, inderdaad de ene is maar met 1 shAnxi de andere met 2 shAAnxi. De twee provincies worden gescheiden door de Gele Rivier (naam is ontstaan omdat het water geel is van het zand). We hebben daar een dag rondgehangen met de ouders van de school en hun kinderen. 's Avonds met zn allen gegeten in een soort cave house, met typisch eten uit deze omgeving. Ik had rijst pannenkoek/pizza, soort eieroliebollen, noodles gemaakt van het zetmeel van de aardappel, iets van ingewanden (heb ik niet opgegeten want dat was niet lekker :p) en Chaowanci (superlekker: geraspte aardappel gestoomd met meel en dan kruiden erbij en klaar!Jammie).
Op zondag heb ik lekker uitgerust. En da afgelopen week weer naar de school geweest en het kindertehuis.
Over een uur ga ik naar Yan'an! Treinkaartjes hebben we gisterenavond gekocht. en het is ongeveer 3,5 uur met de trein. Ik ga samen met Julia, de amerikaanse student. In Yan'an is veel geschiedenis van vroeger. De leider Moa heeft daar het hoofdkwartier opgezet en er is een berg waar de geschiedenis van het rode leger te zien volgens mij... Ik ga het meemaken. Als jullie iets willen lezen over Yan'an of Mao Zedong heb ik heir 2 links :)
http://www.travelchinaguide.com/attraction/shaanxi/yanan/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mao_Zedong
Ik ga nu nog even lekker uitrusten. Mijn tas staat al klaar! Dus nog eventjes en dan heerlijk op stap.
Na dit weekend zijn het nog maar 3 weekenden en dan is het einde in Yulin echt in zicht!
Zaijian (tot volgende keer)!
PS: het weer is hier trouwens echt warmer aan het worden.
Sommige dagen echt bijna te heet, maar na de middag is het zeker lekker :)
Marcel, de vriend van Marlies, is de afgelopen twee weken hier geweest. Hij had echte Nederlandse kaas meegenomen en gelijk de eerste avond heb ik daar echt van genoten. Alleen daarna heb ik weinig kaas meer geten want vond het niet eens zo lekker zoals ik dat in Nederland vind. Heel apart, maar mijn ik ben echt fan van het Chinese eten! Vooral het eten met stokjes vind ik lekkerder dan met mes en vork op dit moment :p Maar ik denk dat ik de komende weken nog wel een paar keer kaas zal eten :p Marcel's twee weken zitten er vandaag alweer op, de tijd is echt voorbijgevlogen. Vanavond vliegt hij via weer terug naar Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
