Veel te vertellen na een week!

Ik ben nu al een week in Yulin en heb al heel veel dingen geleerd over China.
Allereerst zal ik vertellen over mijn activiteiten van afgelopen week en daarna zal ik verder in gaan op de andere onderwerpen, als jullie dan zin hebben kunnen jullie verder lezen, en als je dan denkt “ nou het verhaal was lang genoeg” mag je natuurlijk gewoon stoppen :p

Overzicht van namen waarmee ik veel ben omgegaan afgelopen week

Weijun = student waarmee ik slaap op de special education center
Jianyuing = mede stagiaire
ZhenZhen = huisgenoot Marlies
Jingjing = vrijwilliger die veel voor de Mooncake foundation heeft gedaan, en ook met Marlies is mee geweest op reizen in China en ook in Nederland is geweest

Ik ben gebleven bij vorige week vrijdag, de dag dat ik aankwam dus daar zal ik verder gaan met mijn verhaal ☺

Op zaterdag mocht ik uitslapen, en ben ik om 10.30 uur opgestaan. Ik had een redelijk goede nacht. Ik kon alleen niet slapen omdat het nog niet echt nacht voelde voor mijn dus heb uitzending gemist gekeken en ben rond 2 uur gaan slapen volgens mij. Dus na 8 uur wakker worden en slapen ben ik opgestaan. Op zaterdag heb ik een rondleiding gehad door Yulin, en heb ik een soort pannekoek gegeten, JiangXiangbing (spreek uit als Djiangschiangbin) als lunch. Mijn eerste indruk van de stad is heel rommelig en grijs. Alles is stoffig van zand of
’s avonds kwam Julia langs, zij is komt uit Los Angeles en is student hier om Chinees te leren. Zij geeft Engelse les op de universiteit en zo kan ze haar onderdak betalen. Heel misschien ga ik met haar naar Seoul, maar dat zijn nog vage plannen :p Dus wordt vervolgd.

Op zondag heeft Marlies rondjes gerend op de hardloopbaan. Ik heb samen met Weijuan gelopen. Daarna hebben we gegeten in een restaurantje, noodlesoup. Restaurantjes zien er niet echt welkom uit. Als ik hier zelf een plek zou uit moeten kiezen waar ik zou willen eten zou ik niet zo snel ergens naar binnen lopen, alles ziet er vanbuiten niet heel hygiënisch uit, maar van binnen is eigenlijk wel oke :P Daar zijn we weer naar Yulin gegaan en heeft Marlies mij third, second en first street laten zien. Deze straten zijn de grootste straten die parallel aan elkaar lopen en het ‘ echte’ centrum is. First street is helemaal in Chinese stijl met de Chinese lampen en alles in rood. Daar heb ik ook weer wat lekkers gegeten, bolletjes met sesamzaad (binnenin zwarte die een zoete smaak geven). En daarna helemaal naar huis gelopen en heb ik veel met JingJing (spreek uit als DjinDjing) gepraat. Zij heeft Marlies al heel veel geholpen met de Mooncake Foundation en ook al in Nederland geweest voor adoptie ouders.

’s Avonds hebben we in de kantine gegeten en had ik een Baozi (spreek uit als Boutse) deegbolletjes met vlees erin. Ik wilde even geen stokjes meer want dat duurt zo lang :p Veel chinezen eten dit als ontbijt, heel populair voedsel hier ☺

’s Avonds weer moeite met slapen, maar ik moest wel want maandag moest ik om 8.30 uur op de school beginnen!
Om 7.45 hadden we afgesproken om met de bus te gaan, helaas net de eerste bus gemist dus kwamen we om 8.40 aan op de school (reistijd = 35 min). Het was een hele indrukwekkende dag. Op de school waren 8 kinderen, met allemaal een ontwikkelingsstoornis. Hier gooien ze alles onder autisme, maar alle kinderen verschillen. Het onderwijs is ook nog niet helemaal gestructureerd. Eigenlijk geven ze pas 3 maanden les vanaf november 2013 (in december en januari hebben ze wintervakantie). Om 16.30 uur zijn we naar Marlies gegaan om met haar te praten, want we hadden gemixte gevoelens over de dag. De kinderen worden vooral geforceerd om dingen te doen, eigenlijk doen ze geen een beweging echt zelf. Ieder kind heeft altijd een begeleider die de armen vast heeft en de bewegingen maakt. Ook als ze het niet willen, of als ze gewoon slappe armen hebben. Dat voelt niet goed voor mij. Tuurlijk moeten de kinderen bewegen maar niet alles moet gedaan worden. Hier hebben ze gewoon het idee, ze zitten op school dus moeten ze luisteren en alles doen. Ik hoop dat ik daar wel wat ik kan veranderen. En sowieso structuur kan inbrengen aan een lesdag, want als ze zo doorgaan, denk ik niet dat ze veel vooruitgang zien in de ontwikkeling van de kinderen.

Dinsdag en woensdag waren er al een paar dingen anders. De kinderen werden al meer opgedeeld in groepjes voor individuele les, maar alsnog te weinig. Soms moeten kinderen in een rij wachten en 1 voor 1 naar voren komen en laten zien dat ze een vaardigheid kunnen (zoals schoppen tegen een bal, knippen/ scheuren van papier, aanraken van verschillende lichaamsdelen). Ik heb geprobeerd te vertellen dat het beter is als alle kinderen dat tegelijk doen. Op deze manier hoeven de kinderen niet lang te wachten en hoeven ze ook geen straf te krijgen als ze niet meer willen luisteren/kijken/wachten. Heel normaal voor mij, maar voor hier een grote verandering. Ben heel benieuwd hoe het over een paar weken zal zijn.
Ook heb ik sommige kinderen apart sportles kunnen geven. Onder sportles zien zij hier vooral het doen van buikspieren, overgooien van een bal, squads en springen. Ik heb alle vaardigheden gecombineerd in een rondje, zodat ze niet eerst 50x moeten overgooien en dan pas door mogen gaan naar de volgende oefening. Ook heel logisch voor mij, maar voor hier een heel nieuw idee!

Dinsdagavond hebben we op de school eten gemaakt met Weijuan, en FangFang (waarschijnlijk spel ik dit nog verkeerd, maar zo spreek ik het uit :p). Om de hoek konden we naar een klein supermarktje waar we groente hebben gekocht. Op de school hebben ze alle basis ingrediënten die we kunnen gebruiken. Weijuan heeft deeg gemaakt en wij moesten we klein stukje deeg met ons duim duwen en rollen en dan krijg je een soort macaroni, pasta iets. Ze noemen het hier Mashi (spreek uit als Maschj). Dit kook je dan in water samen met taugé, soort grote bieslook uit en paksoi achtige groente. Het smaakte nog lekker ook :p Ik heb dit ook geprobeerd met stokjes te eten :p
In de pauze krijgen we elke keer rijst met dingen, dat eet ik met een lepel want dat is nog te lastig om gewoon met stokjes te eten en op tijd klaar te zijn.
Nu wel geprobeerd te eten maar ik kreeg kramp in mn vingers dus moest toch weer verder met een lepel ☹ haha

Op woensdag werd Weijuan gebeld dat ze op donderdag naar haar begeleider moest voor haar eindscriptie, dus zijn we woensdag avond naar de universiteit/Marlies huis gegaan, zodat ik daar kon slapen en Weijuan op haar kamer. Eerst heb ik nog meer meiden leren kennen op WJ kamer en hebben we muziek uitgewisseld :p en soort karaoke gedaan, haha. Best wel grappig.
’s Avonds heb ik nog wat gebrainstormd met Marlies over kleine stapjes voor de school om te verbeteren en toen mocht ik op de bank slapen. De bank is net zo breed al een 2persoonsbed, dus eigenlijk heb ik daar heerlijk geslapen! Om 9 uur ben ik opgestaan. Marlies moest om 9.45 naar school om les te geven, Jingjing (spreek uit als DjuanDjuan) ging om 10.30 uur naar werk, dus toen had ik voor het eerst even tijd voor mezelf. Ik heb wat opgezocht op internet over Special Need onderwijs en over de verschillende soorten stoornissen die kinderen kunnen hebben. 1 kind heeft 100% Down Syndroom en de andere hebben waarschijnlijk autisme met een combinatie van stereotiepe bewegingsstoornis, lichte vorm van Gilles de la Tourette of ander soort van ontwikkelingsstoornis waarbij communicatie en/of fysieke vaardigheden niet goed zijn ontwikkeld. Hele uitdaging!

In de middag heb ik Chaowanci gegeten, soort rijst gemaakt van aardappel en ei, superlekker! EN! Nog leuker, ik heb het gegeten met stokjes!!! :D:D En Marlies vond ook dat het niet eens heel lang duurde om het op te eten :p Yeah!
Daarna hebben we nog bij Marlies thuis de scriptie van WJ deels verbeterd. Toen Marlies terugkwam van de kapper hebben we nog gesprek gehad wat we kunnen doen voor de school en besloten dat we toch vrijdag naar de school moeten gaan om nog wat te zien en smiddag een plan te schrijven met suggesties voor verbeteringen, die ze op korte en lange termijn zouden kunnen veranderen.
Het meest belangrijke is dat ze een gestructureerd lesschema krijgen en plaatjes gaan gebruiken dat de kinderen weten waar je aan toe zijn, en voor mij ook heel handig om te zien wat ze moeten doen. Voor mij is het namelijk ook elke keer een raadsel welke les er gaat beginnen.

Vrijdagochtend hebben we weer meegedaan met de lessen. In de middagpauze hebben we Elementary (Engelse detective serie met een chinese actrice) gekeken op mijn laptop. Daarna wilde ik nog een les zien van een moeder die getraind is om les te geven, en hebben we daarna een plan geschreven welke dingen verbeterd kunnen worden. Rond 15.30 zijn we teruggegaan naar de campus/Marlies huis en hebben we gegeten in de kantine en nu even lekker een avondje niets ☺
We eten veel in de kantine, het klinkt echt als goedkoop makkelijk eten. Maar alle chinezen vinden dit het beste eten, vergeleken met het eten op de straat. Het is zeker goedkoop, minder dan 1€ heb je eten, maar het smaakt ook lekker ☺

Ik had jullie beloofd om nog over wat onderwerpen te vertellen maar ik denk dat ik dat voor een volgende keer laat want ik heb al een heel lang verhaal, haha. Dus de volgende onderwerpen houden jullie tegoed van mij ;)

- Onderwijs op de special need center (ze mogen zich geen school nomen omdat dat van de Chinese overheid niet zo genoemd mag worden)
- verkeer china: Chaos
- meisjes en hun mensturatie: rare ideeen dat je niet meer zwanger kan worden als je doucht of zwemt
- geen lange termijn overzicht. Land is snel ontwikkeld niet in brein
- karakters leren en link naar youtube

Over het laatste onderwijs zal ik wel nog een leuke link geven, voor als jullie ook een beetje chinese karakters willen leren. Ik probeer nu elke dag 2 of 3 nieuwe karakter te leren en tot nu toe gaat dat heel goed ☺ En ik onthoud ze ook ;)

Vandaag ook nog met Marlies ervoer gehad dat ik op andere scholen of onderwijs instellingen wil kijken hoe ze daar les geven, om te zien hoe ze in China omgaan met de kinderen. Ik ga ook kijken bij het weeshuis om te zien of ik daar iets kan betekenen. De kinderne krijgen daar geen aandacht, dus baby’s drinken geven of therapie helpen in een badje. Hoop dat dat gaat lukken want als ik hoor dat de kinderen daar geen aandacht krijgen terwijl een aanraking zo belangrijk is, vooral bij baby’s, zou ik dat graag willen doen. Wie weet! ☺ We zullen zien ☺
Genoeg te doen nog, dus hou het nog wel vol ;)

Voor dit weekend staat jobmarket voor senior student op de planning, misschien een voetmassage en naar een markt in Third street.

Ow ik ben Nederlands, dus moet ook nog iets zeggen over het weer :p chinezen vinden dat wij altijd over het weer praten. Maar het is hier echt lekker! In de ochtend soms echt nog vrieskoud, maar als de wind er niet is en er schijnt een zonnetje is het heerlijk. En niet heet! Zoals alle chinezen zeggen die 2 lagen thermos over elkaar aan hebben :p
Ik hou het hierbij! Tot volgende keer ☺